بیماریهای که در نشیمن گاه یا مقعد بروز میکنن دلایل مختلفی دارند اما رایج ترین آنها عدم مصرف فیبر و عدم تحرک است.
اکثر بیماری های نشیمنگاهی قابل درمان هستند یا میتوان از پیشرفت آنها جلوگیری کرد.
خشکی مدفوع، یبوست، عدم مصرف میوه جات وسبزیجات، مصرف فست فود عدم تحرک کافی و نشستن و ایستادن طولانی مدت عواملی هستند که باعث بروز بیماری های نشیمنگاهی در فرد می‌شوند.
حتی اگر فردی دچار یبوست باشد، در هنگام دفع ممکن است فشار زیادی به دیواره های مقعد وارد کند. همین امر موجب میشود تا رگهای ناحیه ی مقعدی دچار التهاب شوند و منجر به بیماری های نشیمنگاهی شود.
در اغلب بیماری های نشیمنگاهی علائم مشابه یکدیگرند به همین دلیل تشخیص آن ها سخت است و باید حتماً به پزشک مراجعه شود.
بسیاری از افرادی که به این بیماری ها مبتلا هستند به علت خجالت نسبت به درمان خود اقدام نمی‌کنند و از مراجعه به پزشک امتناع می کنند. اما باید بدانند که به همین علت است که بیماری به مرحله حاد خود می‌رسد و مشکلات بسیار زیادی برای فرد ایجاد می کند.
بواسیر یا هموروئید، شقاق یا فیشر مقعدی، فیستول مقعدی، زگیل مقعدی و آبسه مقعدی از رایج ترین بیماری های نشیمنگاهی هستند.
برای پیشگیری از بروز این بیماری ها افراد باید رژیم غذایی سالم داشته باشد آب را به فراوانی مصرف کنم و سبزیجات، میوه جات، فیبر و ... را در رژیم غذایی خود قرار دهند.
تشخیص دقیق بیماری از طریق دستگاههای خاص و انجام آزمایشگاهی مخصوص بیماری های نشیمنگاهی صورت می گیرد پس فرد نباید به صورت خودسرانه به درمان مشغول شود و حتماً باید به پزشک مراجعه کند. پزشک متخصص پس از تشخیص بیماری بهترین روش درمان را پیشنهاد می‌کند. در نظر بگیرید که نسبت به بیماری های نشیمنگاهی بی توجه نباشید زیرا درد بسیاری به همراه دارند و در صورتیکه درمان نشوند پیشرفت می‌کند و به سلامتی شما آسیب جدی وارد می کنند. برای درمان بیماری های نشیمنگاهی راه های متفاوتی وجود دارد.
لیزر، دارو، درمان غذایی و جراحی، راه های درمان این بیماری ها هستند/
ما در این مقاله درمان با لیزر را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
لیزر:
لیزر دستگاهی است که با ایجاد یک فرآیند تقویت نور، پرتویی منسجم از نور را ساطع می‌کند و دارای توان و قدرت بالایی است. لیزرها انواع مختلفی دارند که بر اساس طول موج تقسیم بندی می‌شوند و هر طول موجی کاربرد متفاوتی دارد. شاید با نام لیزرهایی مانند Co2 ، مادون قرمز، دیود، لیزرهای برقی و لیزرهای فیبر برخورد کرده باشید. نوری که لیزر ساطع می‌کند، یک نور تکرنگ است و به دلیل همین همگرایی، از توان بالایی برخوردار است.
در علم پزشکی از لیزر برای تشخیص و درمان استفاده میشود. نحوه عملکرد آن به این صورت است که سلولها اشعه نوری که از لیزر ساطع میشود را جذب می‌کنند و با تابش اشعه بافت مورد نظر به تدریج داغ شده و در نهایت از بین می‌رود.
نوع لیزر بر اساس نوع عارضه ای که با آن مواجه هستید انتخاب می شود تا بهترین نتیجه را حاصل کند.
لیزر در درمان بیماری های نشیمنگاهی:
لیزر هم یک جراحی سرپایی است اما نسبت به جراحی مزیت‌هایی دارد.
درمان با لیزر تقریباً نتایج قطعی تری نسبت به دیگر درمان ها دارد و دوران نقاهت بسیار کوتاه تری دارد. این روش نیازی به بیهوشی و بستری ندارد و در کمتر از یک ساعت انجام می شود و درد و خونریزی ندارد و بدون پانسمان یا تامپون است.احتمال آسیب و خطا در این روش صفر است و هیچ گونه عوارضی ندارد و حتی احتمال بازگشت بیماری آنقدر پایین است که به صفر نزدیک است.
پزشکان نیز برای روش درمان مشورت بخواهید اکثر آنها نیز روش درمان با لیزر را پیشنهاد می کنند.