بیماری کیست مویی از سال 1880 تشخیص داده شد. در جنگ جهانی دوم رانندگان جیپ به خاطر نشستن طولانی مدت به این بیماری مبتلا شدند به همین علت به آن بیماری جیپ نیز گفته می شود.کیست مویی یکی از بیماری های شایع پوستی می باشد که در سنین جوانی بیشتر رخ می دهد. در این مقاله علت ایجاد کیست مویی
را بررسی می کنیم.
علت ایجاد بروز کیست مویی چیست؟
کیست مویی یا سینوس پیلونیدال یک سوراخ و حفره کوچک ایجاد شده در پوست است که ممکن است با مایعات و چرک پر شده باشد و در نهایت موجب ایجاد کیست شود. کیست مویی معمولا در شکاف بالای باسن رخ می دهد. در صورتی که این کیست به مروز زمان بزرگتر شود می تواند به آبسه تبدیل گردد.
دلایل ایجاد کیست مویی یا پیلونیدال
نشتسن های طولانی مدت: از اصلی ترین عوامل بروز کیست مویی می باشند. شغل هایی مانند: رانندگان، کارمندان، منشی و... که بیشتر تایم روز را نشسته اند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند. به دلیل اصطحکاک ناحیه پشت و نشیمنگاه در این گونه شغل ها این بیماری نمایان می گردد.
لباس تنگ : پوشیدن لباس های تنگ هم باعث ایجاد این اصطحاک می گردد.
سابقه خانوادگی: 30 درصد از کسانی که دچار کیست مویی می شوند در قبلا یکی از اعضای خانواده دچار این بیماری بوده است.
تعریق و رطوبت: عرق کردن و مرطوب بودن پوست باعث می شود که این رطوبت از طریق حفره ها داخل شوند و اکسیژن کافی به منطقه مورد نظر نرسد و تولید باکتری کند و زمینه را برای به وجود آوردن کیست مویی مهیا سازد.
پرمویی یا داشتن موهای کلفت: هرچقدر فرد دارای موهای بیشتری در بدن باشد ابتلا به این بیماری در او بیشتر خواهد بود. زمانی که موی بدن زیاد باشد برخی از این موها در زیر پوست گیر افتاده و از پوست خارج نمی شوند و فرد را دچار بیماری کیست مویی یا پیلونیدال می کند. مردان به دلیل داشتن موهای بیشتر نسبت به خانم در بدنشان بیشتر در معرض این بیماری قرار دارند.
چاقی و اضافه وزن: کسانی که دچار چاقی و اضافه وزن می باشند شکاف بین باسن آن ها عمیق تر می باشد و رطوبت بیشتری در آن ناحیه ایجاد می گردد و مبتلا به کیست مویی می گردند.
سن بلوغ: یکی از دلایل کیست مویی را رسیدن فرد به سن بلوغ می توان نام برد.
در زمان بلوغ یک نوجوان تغییراتی در اندام و رشدشان به وجود می آید.این تغییرات هورمونی باعث می شود موهای زائدی که باید به بیرون رشد نمایند در داخل بدن رشد می کنند و باعث بروز بیماری می شوند.
علاوه بر این هورمون های جنسی که برای اولین بار در سن بلوغ تشکیل می شوند، با تحت تاثیر قرار دادن غدد سبابه می توانند باعث آغاز کیست مویی یا سینوس پیلونیدال شوند.
ضربه دیدن: ضربه به ناحیه کمر بر اثر اتفاقات گوناگون مانند ضربه به نشیمنگاه بر اثر سقوط باعث آسیب رسیدن به بافت ها می شود.
وجود سوراخ مادرزادی انتهای دنبالچه‌ای: این سوراخ شرایط را برای گیر افتادن مو مساعد می‌کند.
علت آغاز کیست مویی هر چیزی که باشد، این کیست در نتیجه‌ی گیر افتادن مو زیر پوست و سپس التهاب و تحریک بافتی ناحیه ایجاد می‌شود که در صورت آلودگی می‌تواند چرک کند و باعث رنجش فرد شود.
درمان کیست مویی
در اکثر مواقع به خصوص زمانی که کیست مویی به حالت مزمن درآمده باشد، مداخلات پزشکی برای درمان آن ضروری است. درمان پزشکی کیست مویی به صورت جراحی برای تخلیه و برداشتن کامل کیست یا برداشت کیست به کمک لیزر است. عمل جراحی برداشت کیست مویی از جمله عمل های ساده است اما مراقبت بعد از عمل بسیار اهمیت دارد؛ برای مثال بیمار باید از توالت فرنگی استفاده کند و بهداشت شخصی را کاملا رعایت کند. اگر مراقبت بعد از عمل به خوبی صورت نگیرد ممکن است کیست عود کند یا محل عمل عفونت کند. یکی دیگر از روش‌های درمان کیست مویی، استفاده از لیزر است که این روش یک روش بسته محسوب می شود و اسکار و زخمی به جای نمی گذارد. روش لیزر بیشتر برای کیست هایی که زود تشخیص داده می شوند کاربرد دارد.
سخن آخر
کیست مویی یک بیماری است که با رعایت بهداشت و پرهیز از نشستن های طولانی مدت از ابتلا به بیماری کیست مویی می توان پیشگیری کرد. در صورت مشاهده علائم کیست مویی حتما به پزشک مراجعه نمایید